Blogroll

web tracker

Τρίτη 22 Απριλίου 2008

Κότσιρας Γιάννης - Πόνος



Ενα τραγούδι που διάλεξε η Σοφία(Ποντίκι)
Και το αφιερώνει στην μοναξιά αυτών που πονάνε.

Μουσική/Στίχοι: Ρεμπούτσικα Ευανθία/Δαβαράκης Άρης

Τι μάς φταίει ο χρόνος
Αιωρείται πάνω απ’ την παράσταση
Και μια ζωή, χωράει σε μία στιγμή μικρή
Τι μας φταίει ο χρόνος
Προχωράει και στήνει μια κατάσταση
Κι εμείς εδώ, οι αναστημένοι κι οι νεκροί

Πόνος, που τρέφει δυνατά παιδιά
Πόνος, σα λίμνη, ροδοπέταλα και φως
Πόνος, σα μια τεράστια μοναξιά
Πόνος, σα μόνος πικραμένος αδερφός

Τι μάς φταίει ο χρόνος
Σκάβει λάκκους πριν απ’ την ανάσταση
Τον ένα εδώ, τον άλλο δίπλα σ’ ένα φως
Κι όσο κι αν πονάμε
Θα την αγαπάμε την παράσταση
Κι εσύ κι εγώ, κι ο αναστημένος κι ο νεκρός


Get your own playlist at snapdrive.net!

Δευτέρα 21 Απριλίου 2008

Πίσω απο τα καθημερινά



Μάνου Αφροδίτη

Μουσική/Στίχοι: Καλλίτσης Νίκος/Κοντός Γιάννης

[Από το "Απόπειρα", 1981]

Πίσω από τα καθημερινά τα πράγματα
Υπάρχει ένα καθημερινό όνειρο
Να πάρεις το, να πάρεις το λεωφορείο
Να πιεις καφέ, ν' αποστρέψεις τα μάτια

Από ψεύτικους ουρανούς
Πολιτικές εξουσίες
Εξουσίες ξυράφια
Από ψεύτικους ουρανούς
Η λέξη στο μαχαίρι
Τα μυστικά στους δρόμους

Βρίσκεσαι σπίτι και προσπαθείς να στηρίξεις
Το ταβάνι με τους καπνούς του τσιγάρου
Γυρνάς την τσέπη γυρνάς την τσέπη σου ανάποδα
Και προσπαθείς ν' αποστρέψεις τα μάτια

Από ψεύτικους ουρανούς
Πολιτικές εξουσίες
Εξουσίες ξυράφια
πό ψεύτικους ουρανούς
Η λέξη στο μαχαίρι
Τα μυστικά στους δρόμους

Πίσω από τα καθημερινά τα πράγματα
Υπάρχει ένα καθημερινό όνειρο
Ν' αποστρέψεις τα μάτια
Από ψεύτικους ουρανούς
Πολιτικές εξουσίες
Από ψεύτικους ουρανούς



Get your own playlist at snapdrive.net!

Κυριακή 20 Απριλίου 2008

Μπορείς ν΄ αγαπήσεις;

Στίχος : Σοφία - ποντίκι.

Μπορείς ν αγαπήσεις; μπορείς το ψέμα να μισήσεις;
ψέματα δεν αντέχω πια Πονάει η καρδιά πονάει η καρδιά..
Πες μου πως μπορείς, πες μου ότι μπορείς.
και εγώ θα κάνω γυάλα τα μάτια τα μεγάλα..

Είν' η αγα' είναι η αγάπη ένα παιδί..
που πρέπει να που πρέπει να μιλήσεις..
γι΄ αυτό και μίλα του σιγά - σιγά μην το λυγίσεις
μην προσπαθείς και δεν μπορείς καρδιά να ξεγλιστρήσεις.

πες μου πως μπορείς, πες μου ότι μπορείς.
να μιλήσεις και αλήθεια να πεις, να με πείσεις.
Τόσα ψέματα και λάθη στην ζωή μου έχω ζήσει,
μα το ξέρει η καρδιά μου δε μπορεί να σε μισήσει.

Μπορείς ν΄ αγαπήσεις; μπορείς το ψέμα να μισήσεις;
ψέματα δεν αντέχω πια Πονάει η καρδιά πονάει η καρδιά..
Γιατί έτσι έχει μάθει στη ζωή να προχωράει
με τη δύ' με την δύναμη που έχει και στην κό' και στην κόλαση αντέχει.

Αν ξέρεις πες αν ξέρεις πες μου καθαρά
Χάθηκα μεσ' χάθηκα μέσα στην ματιά
ματιά γλυκιά, ματιά μελιά ο ο ο πες το μου σιγά.
Αν είναι να αν είναι να 'ρθεις αληθινά,
πες το σιγά πες το σιγά και καθαρά.

και αν δε σε δω και αν δε σε δω
με τη δυ' με την δύναμη που έχω
και στην κό και στην κόλαση αντέχω.

Μπορείς ν΄ αγαπήσεις; μπορείς το ψέμα να μισήσεις;
ψέματα δεν αντέχω πια Πονάει η καρδιά πονάει η καρδιά..
Ν΄ αγαπήσεις μπορείς, την καρδιά να σκεφτείς,
μα το ξέρω μπορείς και εν καιρό θα το δεις.

μόνο αφέσου γλυκά, νιώσε σιγουριά.
Ξέρω τι θέλει η καρδιά, ν΄ αγαπηθεί ξανά..
ο ο ο ν΄ αγαπηθεί ξανά.. ο ο ο πονάει η καρδιά
πονάει η καρδιά. Μην αργήσεις ... μην λυγίσεις...




Το αφιερώνω σε αυτών που είχε την ιδέα
ότι αυτή η ερώτηση μπορεί να γίνει τραγούδι και να
που έγινε....

Παρασκευή 18 Απριλίου 2008

ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ

Κατερίνα δυστυχώς το τραγούδι δεν το έχω.
Ο συνθέτης του τραγουδιού είναι ο Κώστας Χαριτάτος και όχι Χαρίτος .
Το τραγούδι υπάρχει στο δίσκο « Μεγάλο Καλοκαίρι » Βρήκα τους στίχους του τραγουδιού ελπίζω το τραγούδι να το βρω μέσα στο Σαββατοκύριακο και τη Δευτέρα να το έχεις…

Χαριτάτος Κώστας & Τσανακλίδου Τάνια

Στα ακρογιάλια σου ακουμπάω
μια ψυχή που τη πετάω
όλο θες κι όλο γυρνάω μάτια μου

Λες πως είσαι κερδισμένη
μα από εμένανε πιο ξένη
σε κοιτάω κι αργοπεθαίνεις μάτια μου

Όλα είναι δικά μας κι όλα ξένα
τα δωμάτια τα νοικιασμένα
της ζωής μας όνειρα κλεμμένα μάτια μου

Όλα είναι δικά μας κι όλα ξένα
όλα απ' την αρχή ήταν μοιρασμένα
μια γιορτή για μένα και για σένα μάτια μου


Μας τσαλαπατάνε τα μπαλκόνια
καλοκαρδισμένα τα αηδόνια
της ζωής μας κλέβουνε τα χρόνια μάτια μου

Όλα είναι δικά μας κι όλα ξένα
τα δωμάτια τα νοικιασμένα
της ζωής ας όνειρα κλεμμένα μάτια μου

Όλα είναι δικά μας κι όλα ξένα
όλα απ' την αρχή ήταν μοιρασμένα
μια γιορτή για μένα και για σένα μάτια μου

Τετάρτη 16 Απριλίου 2008

ΚΑΤΩ Η ΠΟΛΗ


Στίχος : outopios

Κάτω η πόλη αναπνέει βαριά
Είν’ οι δρόμοι βρεγμένοί, τα νερά
θολά.
Και ‘γώ μόνος κοιτάω πίσω από ένα τζάμι
Την ζωή που κυλάει σαν να είναι ποτάμι.

Μέσα σε ένα πιθάρι είναι σαν να σε βάζουν
Σε ένα χώρο μικρό και να σε σκεπάζουν.
Και ‘συ τρόπο ψάχνεις να ανοίξεις το βήμα.
Μα το ξέρεις πως είσαι στην ζωή το θύμα.

Την αλήθεια την ξέρεις την αλήθεια την είδες
Δεν σου πάει ο κόσμος, δεν σου παν οι ελπίδες.
Μπαίνεις μέσα στο πλήθος και γυρίζεις την πλάτη
Στα ανθρωπάκια που ζούνε μέσα σε μια πλάνη.

Κάτω η πόλη αναπνέει βαριά
Ψάχνεις ανάσα να πάρεις μα ανάσα καμία.
Και φοβάσαι μην σε πάρει μακριά το ποτάμι
Τα μάτια σου κλείνεις σφίγγεις την παλάμη.

Γιατί ξέρεις πως είναι το παιχνίδι σικέ
Τα χαρτιά σου τα είδαν στο δικό σου καρέ.
Σε πουλήσανε φίλε μην ρωτάς το γιατί
Έτσι είναι ο κόσμος, έτσι είν’ η ζωή.


Την αλήθεια την ξέρεις την αλήθεια την είδες
Δεν σου πάει ο κόσμος, δεν σου παν οι ελπίδες.
Μπαίνεις μέσα στο πλήθος και γυρίζεις την πλάτη
Στα ανθρωπάκια που ζούνε μέσα σε μια πλάνη.

ΚΑΡΔΙΑ

Στίχος : Σοφία (Ποντίκι)

Νιώθω πίκρα και κακία Για εσένα - για εσένα τι μανία;
Είσαι εσύ που το μυαλό μου ορίζεις και δεν αξίζεις, μα με ορίζεις...
Πληγωμένη μου καρδιά Καρδιά μου πληγωμένη,
Ως πότε θα κρατάς σε μένα δε μιλάς

Νιώθω να λιώνω και μετανιώνω
Φεύγω τελειώνω και με λυτρώνω.
Είσαι εσύ που με πονάς
Και δε μιλάς - αχ δε μιλάς

Πληγωμένη μου καρδιά Καρδιά μου πληγωμένη,
Πες μου τι ζητάς μη με τυραννάς.
Νιώθω καρδιά να σπας δεν είναι αυτά για 'μας
Φύγε αλλού να πας φύγε από 'κει πονάς!

Πληγωμένη μου καρδιά καρδιά μου πληγωμένη,
Δεν αντέχεις πια τον πόνο στην καρδιά
Και που να πας; καρδιά γιατί πονάς;
Σε ακούω πως κτυπάς και υποφέρω εγώ για μας.

Σταμάτα με πονάς δεν είναι αυτά για μας
Δεν είναι αυτά για μας σταμάτα δεν πονάς;
Μίλα πιο δυνατά δεν με ορίζεις μα
Σε χάνω και τι να κάνω; αφού σε χάνω... μα τι να κάνω;

Να το αφιερώσω σε αυτόν που με πίεσε να το τελειώσω
Νομίζω ότι είναι καλό ε!! αν το κρίνεις καλό ανέβασε το
Στο blog με την αφιέρωση μου.
Σε ευχαριστώ συνέχισε να με πιέζεις.

Δευτέρα 14 Απριλίου 2008

ΤΟ ΤΑΒΕΡΝΑΚΙ

Στίχος : outopios

Ήτανε όμορφα εκείνο τον καιρό
Στο ταβερνάκι που ξενύχταγε η παρέα.
Τα χρόνια σου ήταν μόλις δεκαοχτώ
Και τα δικά μου ήταν δεκαεννέα.

Ήτανε όμορφα πολύ τότε θαρρώ
Στο ταβερνάκι, μέσ’ την αγκαλιά σου.
Πίναμε ούζο κι’ ήταν βράδυ Κυριακή
Είχανε μέλι το πιοτό και τα φιλιά σου.

Ρετσίνα ούζο και ρακί
Και κάπου-κάπου πίναμε κρασάκι.
Τα χρόνια φύγανε, άλλαξαν οι καιροί
Και της ταβέρνας έχει σβήσει το κεράκι.
Άραγε που ‘ναι ο Λεύτερης, η ζωή
Η Μαίρη, που ‘ναι ο Παναγιώτης;
Ίσως ακόμα και να ‘χουν παντρευτεί
Χαθήκαν όλοι, με το πέρασμα της Νιότης.


Ήτανε όμορφα τότε πολύ
Με ζέστη στης ταβέρνας την γωνία.
στο τζάμι έπεφτε σαν δάκρυ η βροχή
κι απ’ το Juke box ακούγαμε την ευδοκία.

Ήτανε όμορφα εκείνο τον καιρό
Στο ταβερνάκι που ξενύχταγε η παρέα.
Μες της ζωής χαθήκαν όλοι το ρυθμό
Και δεν θα μάθω από κανένα τώρα νέα.

Ρετσίνα ούζο και ρακί
Και κάπου-κάπου πίναμε κρασάκι.
Τα χρόνια φύγανε, άλλαξαν οι καιροί
Και της ταβέρνας έχει σβήσει το κεράκι.
Άραγε που ‘ναι ο Λεύτερης, η ζωή
Η Μαίρη, και ο Παναγιώτης;
Ίσως ακόμα και να έχουν παντρευτεί
Χαθήκαν όλοι, με το πέρασμα της Νιότης.

ΜΑΡΙΟΝΕΤΑ

Στίχος : Outopios

Σ’ αυτό το θεατράκι που λένε ζωή
Τα χέρια κουνάω σαν βγω στην σκηνή.
Μα είναι δεμένα με ένα σχοινί
Μια μαριονέτα που έχει ψυχή.

Χαμένος για πάντα σε ρόλο φθαρμένο
Το κείμενο μου από άλλων γραμμένο.
Τα λόγια μου γράφουν, αυτά που θα πω
Κάνω να φύγω μα μένω εδώ.

Και 'γω και 'σεις σαν μαριονέτες
Για τους 'μεγάλους' εμείς υπηρέτες.
Τα χέρια κουνάμε, τι θέλεις πασά μου;
Μήπως να κάψεις τα όνειρα μου;

Μπορείς να τα κάψεις, αξία δεν έχουν
Σκαριά σαπισμένα και πια δεν αντέχουν
Μπορείς να τα κάψεις δεν έχουν πανιά
Κι' αν θα σαλπάρουνε θα πάν' στα ρηχά.

Πασά μου μεγάλε αυτό σου το λεει
Μια μαριονέτα που άλλο δεν κλαιει.
Τι θέλεις να κάνω, καλά να περάσεις
Να κάνω μια τούμπα για να γελάσεις;

Πασά μου εγώ δεν έχω απόψεις
Πάρε μαχαίρι αν θέλεις να κόψεις.
Την μαριονέτα που έχεις μπροστά σου
Μα αίμα λεκέ θα βρεις στα χαλιά σου.

 
Design by Free WordPress Themes | Bloggerized by Lasantha - Premium Blogger Themes | cheap international calls