
Στίχος : outopiosΚάτω η πόλη αναπνέει βαριάΕίν’ οι δρόμοι βρεγμένοί, τα νερά θολά.Και ‘γώ μόνος κοιτάω πίσω από ένα τζάμιΤην ζωή που κυλάει σαν να είναι ποτάμι.Μέσα σε ένα πιθάρι είναι σαν να σε βάζουνΣε ένα χώρο μικρό και να σε σκεπάζουν.Και ‘συ τρόπο ψάχνεις να ανοίξεις το βήμα.Μα το ξέρεις πως είσαι στην ζωή το θύμα.Την αλήθεια την ξέρεις την αλήθεια την είδεςΔεν σου πάει ο κόσμος, δεν σου παν οι ελπίδες.Μπαίνεις μέσα στο πλήθος και γυρίζεις την πλάτηΣτα ανθρωπάκια που ζούνε μέσα σε μια πλάνη.Κάτω η πόλη αναπνέει βαριάΨάχνεις ανάσα να πάρεις μα ανάσα καμία.Και φοβάσαι μην σε πάρει μακριά το ποτάμιΤα μάτια σου κλείνεις σφίγγεις την παλάμη.Γιατί...