Τα χρόνια πέρασαν κι οι πέτρες γέρασαν
Και αν το σκέφτομαι μου λένε
Ακόμα σήμερα καμένα σίδερα
Οι αναμνήσεις του με καίνε.
Απαντήστε μου εσείς οι δυνατοί
Που με βλέπετε να κλαίω γελαστή.
Αν ξεχνιέται μια αγάπη σαν αυτή
Απαντήστε μου εσείς οι δυνατοί.
Δεν συναντιόμαστε ούτε μιλιόμαστε
Πάμε σαν άγνωστη του δρόμου.
Εγώ των άφησα αλλά ζωγράφισα
Την θλίψη του στο πρόσωπο μου.
Απαντήστε μου εσείς οι δυνατοί
Που με βλέπετε να κλαίω γελαστή.
Αν ξεχνιέται μια αγάπη σαν αυτή
Απαντήστε μου εσείς οι δυνατοί.
Get your own playlist at snapdrive.net!
Ένα ποίημα της Μαριάνας που θέλησε να το μοιραστή μαζί μας.
7 Νότες:
Φίλε Κώστα
Δεν ξέρω πως να σ΄ ευχαριστήσω.
Και για τη φιλοξενία των στίχων μου και για τα καλά σου λόγια και για το τραγουδάκι που μου βρήκες!!
Χίλια ευχαριστώ...
Τίποτα!!!
Αν θελήσεις κατι αλλό μην διστάσεις..εδώ θα είμαι!
Σου έστειλα email. Ζητώ οδηγίες
Ελπίζω να μην κάνω κατάχρηση της καλωσύνης σου!!
Σου της έστειλα στο email σου!!
:)
thanks....
:)))
Κώστα
ΠΕΤΥΧΕΕΕ!!! Είμαι πολύ χαρούμενη!
Πέρνα να δεις!!!
Χίλια ευχαριστώ και πάλι!
:)
Δημοσίευση σχολίου